მესტიის მუნიციპალიტეტში, სოფ. ნაკიფარში X საუკუნის წმ. გიორგის სახელობის დარბაზულ ეკლესიას 2018 წლის 19 სექტემბერს საქართველოს კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ეროვნული სააგენტოს დირექტორის ნიკოლოზ ანთიძის შესაბამისი ბრძანებით კულტურული მემკვიდრეობის უძრავი ძეგლის სტატუსი მიენიჭა. ნაკიფარის წმ. გიორგის ეკლესია რეგიონის სატაძრო ხუროთმოძღვრების უნიკალური ნიმუშია. X საუკუნეში აგებული ეკლესია შემაღლებულ ადგილზე, ქვის ზღუდით შემოვლებულ ეზოში დგას. მოზრდილი ნატეხი ქვით ამოყვანილი ზღუდე სანახევროდ მორღვეული და ბალახმოდებულია; ზღუდის შიგნით, სასაფლაოთა შორის, შთამბეჭდავად ამოზრდილია შირიმის ქვით ნაგები დარბაზული ეკლესია, რომელიც სვანეთის ქრისტიანულ სალოცავებს შორის საფასადო მხატვრობის ერთ-ერთ ადრეულ ნიმუშს წარმოადგენს, ხოლო სრულიად გამორჩეულია - საფასადო სკულპტურის არსებობის თვალსაზრისით. მწყობრი პროპორციების ტაძრის ფასადები სწორკუთხა გეგმარებისაა, რომლის ინტერიერშიც აღმოსავლეთის ნახევრადწრიული აფსიდია ჩაწერილი. ეკლესია ერთსაფეხურიან ცოკოლზეა დადგმული; ძუნწად დანაწევრებული კედლები მარტივად პროფილირებული კარნიზით სრულდება (კარნიზი შედგენილია წაგრძელებულ სწორკუთხედებად დაჭრილი, მომცრო, თლილი ფილებით). ნაგებობის დარბაზული სივრცის ძირითადი ნაწილი დახურულია მაღალი, ორქანობიანი სახურავით, ხოლო სამხრეთ-დასავლეთ ფასადებზე მიდგმული სტოა - ცალქანობა გადახურვით. ამჟამად გადახურვა თლიანად თუნუქისაა. აღმოსავლეთ-დასავლეთ ღერძზე წაგრძელებულ დარბაზულ ეკლესიას ორი შესასვლელი აქვს - დასავლეთიდან და სამხრეთიდან. კირ-დუღაბზე ამოყვანილი და ნატეხი ქვით ნაგები ეკლესია შირიმის თლილი კვადრებით არის მოპირკეთებული. სრულიად გამორჩეული მხატვრულ-არქიტექტურული გადაწყვეტით იქცევს ყურადღებას ტაძრის აღმოსავლეთ ფასადი. საფასადო კომპოზიცია მასიური, შვერილი პილასტრებით შედგენილ სამთაღედს ეფუძნება;ფასადის მხატვრული გადაწყვეტის ღირსებას წარმოადგენს მისი ფრესკებითა და ზოომორფული სკულპტურული თავებით გამშვენიერება. შუა საუკუნეების ქართულ მონუმენტურ ხელოვნებაში სრულიად უნიკალურად აღიქმება ნაკიფარის წმ. გიორგის ეკლესიის ექსტერიერი და მისი მხატვრული გადაწყვეტა, როგორიცაა სკულპტურული და ფერწერული დეკორის ერთიან კომპოზიციად გააზრება. გამორჩეული მნიშვნელობისა ტაძრის ინტერიერის მოხატულობა, რომელიც სვანური ფერწერული სკოლის აყვავების ხანას მიეკუთვნება. გამოკვეთილი ხელწერისა და ხაზგასმულად ექსპრესიული მონუმენტური მხატვრობა შესრულდა მეფის მხატვარ თევდორეს მიერ 1130 წელს.